دزدي انرژي چيست؟



وقتي كم مياريم كمبود انرژي داريم به جاي دريافت انرژي تميز از غذاها، طبيعت، درختان خورشيد، ورزش، مديتيشن و... دست به دزدي انرژي ميزنيم و از ديگران انرژي ميگيريم .

راههاي دريافت انرژي پاك در مواقعي كه كمبود انرژي داريم:
1-خواب
2-غذاي سالم و تازه
3-استراحت
4-تفريح
5- مديتيشن (تمركز )
6- طبيعت نورخورشيد گياهان حيوانات

روش درست، گرفتن انرژي از اين منابع هست ولي گاهي از ديگران سعي ميكنيم كسب انرژي يا دزدي انرژي كنيم.

چهار طريق براي دزدي انرژي هست. چهار دسته آدم و رفتار:

1- افراد ظالم:اين دسته با ارعاب و داد و فرياد و ترسوندن بقيه و در رو به هم كوبيدن از ديگران انرژي ميگيرند.

2- افراد مظلوم: با مظلوم نمايي و دردل كردن و از غصه و گرفتاريهاشون گفتن ما رو وادار به دلسوزي ميكنن. ديدين اخرش ميگن آخيش سبك شدم باهات حرف زدم. اينا هدفشون از بازگو كردن مشكلات راهنمايي و كمك كرفتن نيست چون شما هرچي بگين اونا كار خودشونو ميكنن ففط ميخوان كمبود انرژيشونو با جلب دلسوزي شما جبران كنن.

3- افراد غرغرو: با نق زدن ايرادگيري بهانه گيري و توجيه كردن دزدي انرژي ميكنن. و تعداد اين دسته هم مثل دوتاي قبلي كم نيست

4- افراد منزوي: اينها قوي ترين دزدان انرژيند و بيشترين آسيب رو ميتونن بزنن. قهر ميكنند و حرف نميزنند و ناخودآگاه ميخوان با اينكار توجه ما را جلب و از ما انرژي بگيرن

حالا دو تا مساله هست اول اينكه چطور به خودمون كمك كنيم دزدي انرژي نكنيم و دوم اينكه در برابر اين افراد چه موضعي بگيريم


يادمون باشه هر وقت داريم داد ميزنيم يا ناله و غرغر ميكنيم ميخوايم الكي دردل كنيم يا ايراد بگيريم و بهونه گيري كنيم يا قهر كنيم
سريع به خودمون بگيم:

من كم آوردم.
نياز به انرژي دارم پس دزدي نميكنم از راه سالمش كمبودم رو جبران ميكنم
با خودمون خلوت كنيم استراحت كنيم يه موزيك شاد يكم پياده روي در طبيعت
يكم مدينيشن...
شايدم نياز به خواب يا غذا داريم و همين آگاه شدن بزرگترين كمك رو ميكنه

حالا قدم دوم در مورد آدمهايي كه كمبود انرژي دارن در مواجه با اونها چه كنيم:

اون كم آورده

چون ناخودآگاه ممكنه از كودكي ياد گرفته باشن كه مثلا از مكانيسم هاي گفته شده در بالا كسب انرژي كنن ! و تو خانواده مرسوم شده باشه،

خيلي ساده براي كمك به كل ، از وقتي آگاه شديم، وارد بازي نميشيم
اگر گوش شنوا داشته باشن ، بدون كنايه ميتونيم براشون آروم شرح بديم كه كارشون با ما چي كار ميكنه و چطور انرژي دزديده ميشه
يا اگه تشخيص بديم مقاومت دارن و نميپذيرن و گفتن ما به كار نمياد، توضيحي هم نميديم ،
همين كه وارده بازي نشيم ، خودش بزرگتربن كمك به رها شدن از اين مكانيسم هاي غلط است.

البته حتما اولش از اينكه ببينن مكانيسمشون جواب نميده و انگار كيبوردهاشون كار نميكنه ، ممكنه ناراحت و عصبي بشن و ممكنه حتي ما را متهم به بي احساسي و .... بكنن..

ولي ما كه ميدونيم براي شفاي اين مكانيسم چي كار داريم ميكنيم ، بدونه وارد بازي شدن ، كار درست را انجام ميديم

( البته آسون نيست ، تو يه جمعي كه همه هميشه به يه مدل رفتار كردن ، شما متفاوت عمل كنيد و متفاوت عمل كردن شجاعت و آگاهي و شهامت ميخواد... )

برگرفته از كتاب:
پيشگويي هاي آسماني - جيمز ردفيلد

تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد