گاهي دلت بهانه هايي مي گيرد...

گاهي دلت بهانه هايي مي گيرد كه خودت انگشت به دهان مي ماني...

گاهي دلتنگي هايي داري كه فقط بايد فريادشان بزني اما سكوت مي كني ...

گاهي پشيماني از كرده و ناكرده ات...

گاهي دلت نمي خواهد ديروز را به ياد بياوري انگيزه اي براي فردا نداري و حال هم كه...

گاهي فقط دلت ميخواهد زانو هايت را تنگ در آغوش بگيري و گوشه اي گوشه ترين گوشه اي...!

كه مي شناسي بنشيني و"فقط" نگاه كني...

گاهي چقدر دلت براي يك خيال راحت تنگ مي شود...

گاهي دلگيري...شايد از خودت...شايد

گاهي پشيماني از كرده و ناكرده ات...

گاهي دلت نمي خواهد ديروز را به ياد بياوري انگيزه اي براي فردا نداري و حال هم كه...

گاهي فقط دلت ميخواهد زانو هايت را تنگ در آغوش بگيري و گوشه اي گوشه ترين گوشه اي...!

كه مي شناسي بنشيني و"فقط" نگاه كني...

گاهي چقدر دلت براي يك خيال راحت تنگ مي شود...

گاهي دلگيري...شايد از خودت...شايد