در جستجوي زمان از دست رفته ...

مارسل پروست

زندگي مان را چون خانه اي براي كسي مي سازيم،

و هنگامي كه مي توانيم او را سرانجام در آن جاي دهيم نمي آيد،

سپس براي مان مي ميرد و خود زنداني جايي مي شويم كه تنها براي او بود.

تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد