مارسل پروست

زندگي مان را چون خانه اي براي كسي مي سازيم،
و هنگامي كه مي توانيم او را سرانجام در آن جاي دهيم نمي آيد،
سپس براي مان مي ميرد و خود زنداني جايي مي شويم كه تنها براي او بود.
- شنبه ۲۱ آذر ۹۴ | ۱۶:۴۷ ۲۸۲ بازديد
- ۰ نظر
مارسل پروست

زندگي مان را چون خانه اي براي كسي مي سازيم،
و هنگامي كه مي توانيم او را سرانجام در آن جاي دهيم نمي آيد،
سپس براي مان مي ميرد و خود زنداني جايي مي شويم كه تنها براي او بود.