چاي سبز و فوايد اعجاب آور ....

مصرف چاي سبز در تعداد انگشت شماري از خانواده ها رايج است اما اين اطمينان وجود دارد كه افراد با آگاهي از فوايد اين چاي بيشتر به سمت مصرف اين نوشيدني باارزش جذب مي شوند. اخيرا از فوايد بسيار چاي سبز صحبتهاي زيادي مي شود و حتي چاي را بهترين نوشيدني پس از آب مي دانند. هم چاي سياه و هم چاي سبز داراي رنگدانه هايي هستند كه اثر كاهش ابتلا به سرطانهاي مختلف در آنها ديده شده است. زماني كه چاي با غلظتي مناسب دم بكشد، تنها محتوي نيمي از كافئين يك فنجان قهوه است. با اين حال چاي بدون كافئين هم وجود دارد.

مردم چين از ديرباز چاي سبز را به عنوان يك نوشيدني دارويي مصرف كرده و مي كنند و به دليل اهميت ويژه اين گياه، اصول خاصي نيز براي تهيه آن دارند. به تازگي علاوه بر مردم چين، چاي سبز در بسياري از كشورهاي جهان طرفداران فراواني يافته است. دليل اصلي اين استقبال، آشنايي مردم ديگر كشورها با خواص درماني اين نوع نوشيدني است. هرچند در مواردي توصيه و پيشنهاد مردم به يكديگر عامل اصلي مصرف برخي مواد غذايي يا نوشيدنيها است اما در مورد چاي سبز علاوه بر توصيه دهان به دهان، پژوهشگران نيز خواص دارويي آن را تاييد كرده اند. نوشيدن روزانه سه تا چهار فنجان چاي سبز مانع از ابتلا به بسياري از بيماريها مي شود. پژوهشگران ۲۵ مورد را به عنوان دلايل اصلي مصرف چاي سبز مي دانند.

مصرف چاي سبز در تعداد انگشت شماري از خانواده ها رايج است اما اين اطمينان وجود دارد كه افراد با آگاهي از فوايد اين چاي بيشتر به سمت مصرف اين نوشيدني باارزش جذب مي شوند. اخيرا از فوايد بسيار چاي سبز صحبتهاي زيادي مي شود و حتي چاي را بهترين نوشيدني پس از آب مي دانند. هم چاي سياه و هم چاي سبز داراي رنگدانه هايي هستند كه اثر كاهش ابتلا به سرطانهاي مختلف در آنها ديده شده است. زماني كه چاي با غلظتي مناسب دم بكشد، تنها محتوي نيمي از كافئين يك فنجان قهوه است. با اين حال چاي بدون كافئين هم وجود دارد.

مردم چين از ديرباز چاي سبز را به عنوان يك نوشيدني دارويي مصرف كرده و مي كنند و به دليل اهميت ويژه اين گياه، اصول خاصي نيز براي تهيه آن دارند. به تازگي علاوه بر مردم چين، چاي سبز در بسياري از كشورهاي جهان طرفداران فراواني يافته است. دليل اصلي اين استقبال، آشنايي مردم ديگر كشورها با خواص درماني اين نوع نوشيدني است. هرچند در مواردي توصيه و پيشنهاد مردم به يكديگر عامل اصلي مصرف برخي مواد غذايي يا نوشيدنيها است اما در مورد چاي سبز علاوه بر توصيه دهان به دهان، پژوهشگران نيز خواص دارويي آن را تاييد كرده اند. نوشيدن روزانه سه تا چهار فنجان چاي سبز مانع از ابتلا به بسياري از بيماريها مي شود. پژوهشگران ۲۵ مورد را به عنوان دلايل اصلي مصرف چاي سبز مي دانند.

گياه چاي در آب و هواي گرم رشد مي كند. براي توليد چاي معمولا برگهاي كوچكتر و جوانتر انتخاب مي شوند. در مجموع سه نوع چاي وجود دارد: چاي سياه، چاي سبز و چاي اولانگ (نوعي چاي چيني). مزيت چاي سبز بر چايهاي ديگر اين است كه كمتر تحت تاثير فرآيند قرار گرفته و تركيبات موجود در آن پايدار باقي مانده است. چاي سبز به عنوان يك تركيب ضدسرطان و آنتي اكسيدان شناخته شده است. تحقيقات نشان مي دهد كه نوشيدن مرتب چاي سبز مي تواند در پيشگيري و درمان بيماريهاي لاعلاجي مثل سرطان بسيار موثر باشد.

بسياري از خواص چاي سبز مربوط به ماده اي به نام كاتچين است كه فعاليت آنتي اكسيداني آن بسيار بالا بوده و نسبت به آنتي اكسيدانهاي معروفي چون ويتامينهاي C و E بسيار قويتر عمل مي كند. نوشيدن چاي سبز مي تواند احتمال ابتلا به بيماريهاي مختلف را كاهش دهد؛ از بيماريهاي ساده باكتريايي گرفته تا بيماريهاي مزمني چون بيماريهاي قلبي، سكته، سرطان، مشكلات دهاني دنداني، و استئوپرز. گياه چاي گل بزرگي است كه داراي برگهاي هميشه سبز است و همانطور كه اشاره شد، چاي سبز بومي كشور چين است و در آن كشور بيش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چاي در تمامي نقاط آسيا و بخشهايي از خاورميانه و آفريقا نيز كشت مي شود. چاي سياه تخمير داده مي شود و به اندازه چاي سبز سالم نيست. چاي سبز تخمير داده نمي شود و چاي اولانگ نيمه تخمير شده است.

مروري بر خواص چاي سبز:

پيشگيري و درمان سرطان:

چاي سبز حاوي تركيباتي بنام كاتچين، فيتوكميكال و پوليفنول است كه اين تركيبها نوعي آنتي اكسيدان (Antioxidant) محسوب مي شوند. آنتي اكسيدان قابليت مبارزه با سلولهاي سرطاني را داراست. اين تركيب مي تواند از رشد سلولها و تومورهاي سرطاني جلوگيري كند. ميزان شيوع سرطانهايي چون پستان، كولون، پوست، پانكراس و معده در بين افرادي كه چاي سبز مي نوشند بسيار كمتر است. تحقيقات به عمل آمده نشان مي دهد كه افرادي كه روزانه چاي سبز مي نوشند خطر ابتلا به سرطان خود را تا حد بسيار زيادي كاهش مي دهند.

همچنين اشخاص مبتلا به سرطانهايي نظير سرطان خون، ريه، معده، سينه و روده كه چاي سبز مي نوشند در درمان بيماري خود كمك عمده اي مي كنند. محققيق نوشيدن چاي سبز را عاملي براي جلوگيري از ابتلا به سرطان مي دانند چراكه ميزان آنتي اكسيدانهاي موجود در آن ۱۰۰ برابر تاثيرگذارتر از ويتامين C و ۲۵ برابر تاثيرگذارتر از ويتامين E است. توجه كنيم كه ويتامين C و E به عنوان دو آنتي اكسيدان مهم مطرح هستند. به اين ترتيب با نوشيدن چاي سبز و دريافت آنتي اكسيدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون مي شود. تحقيقات نشان مي دهد كه در كشورهايي كه مردم هر روز چاي سبز مصرف مي كنند موارد سرطان كمتر بوده است، هرچند بين اين دو هيچ رابطه علت و معلولي تاييد نشده است. اما چاي سياه فاقد چنين خاصيتي است. حتي اگر به مقدار زياد چاي سياه مصرف كنيد، احتمال ابتلا به سرطان روده، كيسه صفرا و مخاط رحم را افزايش مي دهيد. به افراد سرطاني نوشيدن دو يا سه فنجان چاي سبز در روز پشنهاد مي شود. در ژاپن با وجود بالاترين آمار در استعمال سيگار، كمترين مقدار سرطان ريه در آنها مشاهده شده است. مطالعات حاكي از آن است كه مصرف بيشتر چاي سبز با كاهش بروز سرطان سينه ارتباط دارد.

جلوگيري از بيماريهاي قلبي عروقي:

يكي از عوامل اصلي امراض و حمله هاي قلبي، وجود كلسترول بالا در خون انسان است. چاي سبز علاوه بر ويتامينهاي A و C خود، باعث كاهش كلسترول در خون نيز مي شود كه اين موضوع خطر حمله قلبي و امراضي از اين دست را پايين مي آورد. همچنين مصرف چاي سبز مي تواند از بروز بيماريهاي قلبي عروقي جلوگيري كند. مصرف روزانه پنج فنجان چاي سبز يا بيشتر مي تواند تا ۶۱ درصد از بروز بيماريهاي قلبي بكاهد. وجود راديكالهاي آزاد در سرخرگ مي تواند منجر به بروز بيماريهاي قلبي عروقي شود. در حالي كه كاتچين موجود در چاي سبز قادر است از پوشش دروني سرخرگ در برابر راديكالهاي آزاد محافظت كرده و به اين وسيله از بروز بيماريهاي قلبي جلوگيري كند. در ژاپن با وجود اينكه استعمال سيگار بسيار رايج و معمول است اما كمترين آمار بيماريهاي قلبي در آنها گزارش شده است. عده اي دليل اين كاهش را مصرف زياد چاي سبز مي دانند. همچنين از آنجاييكه چاي سبز موجب كاهش كلسترول بد خون (LDL)، تري گليسيريد و فيبرينوژن (پروتييني در خون كه در شكلگيري لخته خون نقش دارد) مي شود، به اين وسيله قادر است از بروز آرترواسكلروز (سخت شدن سرخرگها) پيشگيري كند. با مصرف چاي سبز كلسترول خون به ميزان قابل توجهي كاهش مي يابد. به اين ترتيب مي توان با نوشيدن چاي سبز ميزان كلسترول خون كه يكي از شاخصهاي مهم ابتلا به بيماريهاي قلبي است را كاهش داد. پژوهشگران معتقدند حتي پس از سكته قلبي نيز نوشيدن چاي سبز باعث ترميم سلولهاي آسيب ديده رگها و قلب مي شود و روند ترميم سلولها را تسريع مي كند. نوشيدن روزانه حداقل سه فنجان چاي سبز به بيماران قلبي توصيه مي شود.

نكته ديگر اين است كه معمولا بعد از حمله قلبي پروتيينهايي در بدن توليد مي شود كه مرگ سلولي را به همراه دارد، درحالي كه كاتچين موجود در چاي سبز فعاليت اين پروتيين را متوقف كرده و به اين وسيله سكته هاي مغزي و قلبي را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزايش مي دهد. يكي از عناصر فعال در چاي سبز به اندازه آسپرين از تجمع پلاكتهاي خوني جلوگيري مي كند كه اين امر گردش خون را بهبود مي بخشد.

كاهش تري گليسيريد:

كاتچين موجود در چاي سبز فعاليت آنزيم ليپاز (آنزيم مسوول هضم چربيها) پانكراس (لوزالمعده) را مهار مي كند. در نتيجه، شكسته شدن چربي و تبديل آن به اجزاي قابل جذب با سرعت بسيار كمي صورت مي گيرد. با توجه به اينكه افزايش تري گليسيريد خون بعد از مصرف هر وعده غذايي يك ريسك فاكتور در بروز بيماريهاي قلبي است، مصرف يك فنجان چاي سبز در بين وعده هاي غذايي روشي مناسب در كاهش تري گليسيريد خون است.

كاهنده فشارخون:

مصرف نيم تا ۵/۲ فنجان چاي سبز در روز احتمال بروز پرفشاري خون را تا ۶۴ درصد كاهش مي دهد. در حاليكه مصرف بيش از ۵/۲ فنجان در روز از بروز اين بيماري تا ۵۶ درصد مي كاهد. بنابراين روزانه مصرف سه الي چهار فنجان چاي سبز توصيه مي شود.

جلوگيري از ديابت:

معمولا با افزايش سن، قندخون هم كم كم بالا مي رود، خصوصا اگر به رژيم غذايي خود توجه كافي نداشته باشيم. وزن به مرور زمان بالا رفته و به دنبال آن احتمال بروز ديابت نوع دو هم افزايش مي يابد. مصرف روزانه پنج فنجان چاي سبز مي تواند از بروز ديابت جلوگيري كند. چاي سبز قادر است از عوارض ناشي از ديابت همچون آب مرواريد و بيماريهاي كليوي به طرز معجزه آسايي جلوگيري كند. اما چاي سبز چطور قادر به كاهش قندخون است؟ به نظر مي رسد اصلي ترين مكانيسم، مهار كردن فعاليت آنزيم آميلاز بزاق و روده (آنزيم مسوول هضم نشاسته) است. با مهار شدن فعاليت اين آنزيم، نشاسته با سرعت بسيار آهسته اي مي شكند و در نتيجه قندخون با سرعت كمي بالا مي رود. مصرف چاي به همراه يك وعده غذايي سرشار از كربوهيدرات منجر به كاهش سرعت رها شدن گلوكز و كاهش جذب آن مي شود و به اين وسيله از ترشح انسولين جلوگيري مي كند.

ضد انعقاد:

چاي سبز خون را رقيق و از لخته شدن خون جلوگيري مي كند. با مصرف گوشت و روغنهاي غيراشباع گياهي مثل روغن ذرت و سويا تركيباتي در بدن ايجاد مي شود كه منجر به ايجاد پلاكهاي خوني مي شود، در حالي كه با مصرف چاي سبز مي توان از ايجاد لخته هاي خوني جلوگيري كرد.

چاي سبز و جواني:

چاي سبز را به عنوان داروي ضدپيري (Anti – Aging) مي شناسند. دليل اصلي آن وجود ميزان قابل توجهي آنتي اكسيدان در چاي سبز به ويژه آنتي اكسيدانهاي موثر در حفظ شادابي و جواني است. آنتي اكسيدانها يكي از شاخصترين عوامل براي حفظ سلامتي و شادابي سلولهاي بدن اند كه باعث به تعويق انداختن شروع روند پيري سلولها هستند.

كاهش وزن و چاي سبز:

با نوشيدن چاي سبز متابوليسم (سوخت و ساز) چربيهاي بدن تسريع مي شود و به اين ترتيب چربي اضافي در بدن ذخيره نمي شود. پژوهشها نشان مي دهد نوشيدن روزانه سه فنجان چاي سبز مي تواند تا ۷۰ كالري انرژي ناشي از سوخت چربيها ايجاد كند. همچنين چاي سبز قادر است جذب روده اي گلوكز و چربي را كاهش دهد و به اين وسيله منجر به كاهش وزن در فرد مي شود. ثابت شده كه افرادي كه چاي سبز مصرف مي كنند داراي وزن پايين تري نسبت به افرادي هستند كه چاي سبز مصرف نمي كنند. چاي سبز مانع از ذخيره گلوكز در سلولهاي چربي مي شود. به اين ترتيب مي توان از نوشيدن چاي سبز، كنترل ميزان مصرف كربوهيدراتها (قندها) و ورزش مداوم به عنوان مثلثي براي حفظ سلامتي و تناسب اندامها نام برد. چاى سبز و عصاره آن باعث افزايش سوخت كالرى و چربيهاى ذخيره شده بدن و در نتيجه باعث كاهش وزن مى شود. تحقيقات پيشين بر روى حيوانات نشان داده كه عصاره چاى سبز باعث افزايش فرآيند «ترموجنسيز» مى شود.

اين فرآيند مربوط به توليد گرماى بدن است كه در اثر هضم، جذب و متابوليسم غذاها در بدن ايجاد مى شود. اين تحقيقات مشابه اين فرآيند را بر روى انسان نيز اثبات كرده است. كافئين چاى سبز همچنين باعث افزايش ۲۸ تا ۷۰ درصدى ترموجنسيز در بدن مى شود. وقتى كه «افيدرين» برگ به چاى سبز همراه با كافئين افزوده مى شود، اين خاصيت دو برابر مى شود. در چاى سبز ماده اى به نام EGCG نيز وجود دارد كه تركيب اين ماده و كافئين و افيدرين اثر بيشترى بر روى اين فرآيند دارد. اما نكته اى كه وجود دارد اين است كه مصرف چاى سبز و استفاده از كپسولهاى آن به تنهايي و به سرعت باعث كاهش وزن نمى شود و بايد علاوه بر مصرف آن، از رژيم غذايى مناسب و ورزش متناوب و مداوم نيز استفاده كرد تا به نتيجه مطلوب رسيد. چاي سبز به عنوان فاكتوري كه واقعا باعث افزايش سرعت متابوليسم مي شود به اثبات رسيده و شما مي توانيد ۷۰ الي ۸۰ كالري اضافي دريافتي خود را نيز با نوشيدن فقط پنج فنجان چاي سبز در روز بسوزانيد. پس از يك سال شما قادر خواهيد بود كه چهار كيلوگرم از وزن خود را فقط با نوشيدن چاي سبز از دست بدهيد، يعني اثري مشابه با حدود ۱۵ دقيقه پياده روي روزانه.

پوست و چاي سبز:

آنتي اكسيدانهاي موجود در چاي سبز سلولهاي پوست را در مقابل آسيبها به ويژه راديكالهاي آزاد كه يكي از عوامل ايجاد سرطان و افتادگي و آسيب به پوست اند، محافظت مي كند. به اين ترتيب چاي سبز مانع از بروز سرطان، افتادگي و چروك خوردن پوست به ويژه پوست صورت مي شود.

چاي سبز و ورم مفاصل:

پژوهشگران چاي سبز را به عنوان دارويي براي كاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل ناشي از روماتيسم معرفي مي كنند. اين تاثير با توقف فعاليت آنزيمهاي تخريب كننده و تحليل برنده غضروف مفاصل ايجاد مي شود.

چاي سبز و استحكام دندانها و استخوانها:

اين نوع چاي حاوي ماده اي بنام فلورين (flourine) نيز هست. فلورين سبب مي شود تا ساختار داخلي دندانها محكم شود و از تضعيف مينا و پوسيدگي دندان جلوگيري بعمل آيد. درصد بالاي فلورايد چاي سبز عمده ترين دليل تاثير مثبت آن بر دندان و استخوانها است. به اين ترتيب، درصد بالاي فلورايد در چاي سبز مي تواند استخوانها و دندانها را در مقابل آسيب، به ويژه پوسيدگي و پوكي محافظت كند.

آرامبخش و ضد استرس:

اين نوشيدني گياهي نوعي آرام بخش نيز محسوب مي آيد. با نوشيدن اين چاي سيستم عصبي بدن شما مقاومتر شده، آرامش اعصاب و دوري از فشارهاي عصبي را براي شما به ارمغان مي آورد. از آنجايي كه بسياري از بيماريها ارتباط مستقيم با استرس و سيستم عصبي دارند، نوشيدن اين چاي را مي توان به نوعي داروي تمام عيار بيماريها نام برد.

عملكرد مغز و چاي سبز:

چاي سبز فعاليت سلولهاي مغز به ويژه بخشهاي مربوط به حافظه را تقويت و تحريك مي كند. از طرفي چاي سبز باعث كاهش ميزان استيل كولين در سلولهاي مغز شده و با اين عمل مانع از تخريب سلولهاي مغز و بروز بيماري آلزايمر مي شود. از طرفي آنتي اكسيدانهاي موجود در چاي سبز مانع از تخريب سلولهاي مغز كه عامل اصلي بروز بيماري پاركينسون است، مي شود. به عبارتي، آنتي اكسيدانهاي چاي سبز با به تعويق انداختن قرار گيري سلولهاي مغز در فاز پيري و فرسودگي، مانع از ابتلا به پاركينسون مي شوند.

آسم و چاي سبز:

تئوفيلين موجود در چاي سبز در حكم داروي گشادكننده برونش (برونكوديلاتور) است كه باعث آرامش و رفع التهاب و حساسيت دستگاه تنفس (بافتهاي آسيب ديده) مي شود. از اين رو نوشيدن چاي سبز براي افراد مبتلا به آسم يا افرادي كه به دليل مشاغل ويژه اي كه دارند (مثل كارگران كارخانه هاي سيمان) يا در مناطق خاصي زندگي مي كنند (ساكنان مناطق سردسير)، توصيه مي شود.

ديگر فوايد:

- چاي سبز همچنين قادر است كبد را سمزدايي كرده و از تجمع چربي در كبد جلوگيري كند. چاي سبز نقص و كمبود استروژن را در دوران يائسگي جبران كرده و از پوكي استخوان جلوگيري مي كند. در نهايت اينكه چاي سبز منجر به ايجاد آرامش روح و روان شما مي شود و در نتيجه، مصرف عصرانه آن براي رفع خستگي توصيه مي شود.

- از فوايد ديگر چاي سبز مي توان به اين موارد اشاره كرد: بالا بردن قدرت فكري و تمركز، پيشگيري از امراضي مثل آلزايمر، درمان التهاب و آماس مفاصل، درمان و پيشگيري از بيماري MS (multiple sclerosis) . جالب است بدانيد كاتچين موجود در چاي سبز باعث از بين بردن باكتريهاي مولد مسموميت غذايي يا سم توليدشده توسط اين باكتريها شده و بدين ترتيب در مسموميتهاي غذايي هم به عنوان دارويي مفيد استفاده مي شود.

- ويتامين C موجود در چاي سبز با تقويت سيستم ايمني بدن، بدن را در مقابل بيماريهاي مختلف به ويژه بيماريهاي فصلي مانند سرماخوردگي و آنفلوآنزا در زمستان، اسهال و استفراغ در تابستان و حساسيتهاي فصل پاييز مقاوم مي كند. در چين باستان براي افرادي كه دائما بيمار بودند چاي سبز تجويز مي كردند.

- نوشيدن چاي سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت مي كند بلكه در صورت بروز اين مشكل، نمدار كردن پارچه تميزي با چاي سبز و سپس تميز كردن گوش با آن مي تواند تا حدي از تورم و عفونت بكاهد.

- تبخال مشكلي است كه عامل ويروسي دارد اما با چاي سبز مي توان بهبود آن را تسريع كرد؛ به اين ترتيب كه اگر محل مورد نظر را با چاي سبز مرطوب كرده و صبر كنيم تا خشك شود و اين عمل را سه بار در روز تكرار كنيم، روند بهبودي و رفع محل زخم تسريع مي شود.

- چاي سبز بسياري از عوامل بيماري زا را كه بر سلامت دهان و دندان تاثير منفي دارد از بين مي برد. به اين ترتيب مي توان نوشيدن چاي سبز را مكملي براي سلامت دهان و دندان دانست. علاوه بر اين، چاي سبز با از بين بردن باكتريهاي نامناسب محوطه دهان، بوي بد دهان و تنفس بد بو را نيز مرتفع مي كند. در چين باستان از چاي سبز به عنوان داروي خوشبوكننده دهان پيش از حضور در مراسم رسمي و ميهمانيها استفاده مي كردند.

- تركيبي موسوم به “ال تيانين” موجود در چاي سبز كه نوعي اسيد آمينه است خاصيت آرام بخشي داشته و مي تواند حالت تنش، افسردگي و استرس و هيجان را از بين ببرد.

- پژوهشگران ژاپني با بررسي تركيبات موجود در چاي سبز دريافتند تركيب اپي گالوكاتچين گالات (EGCG) با عملكردي عايق مانند مانع از اتصال ويروس HIV روي سلولهاي سيستم ايمني بدن و ايجاد ضعف در سيستم ايمني بدن مي شوند. به عبارت ديگر نوشيدن چاي سبز را مي توان به عنوان عامل مكملي براي جلوگيري از ابتلا به ايدز (AIDS) با عايق كردن سلولهاي سيستم ايمني بدن دانست.

- چاي سبز از تاثيرات مخرب اشعه ماورا بنفش روي DNA جلوگيري مي كند.

نحوه استفاده:

براي هر نفر يك قاشق مرباخوري چاي سبز را در قوري ريخته و به ازاي هر يك قاشق، يك ليوان آب داغ با دماي ۸۰ تا ۸۵ درجه به آن اضافه كرده و درب قوري را به مدت هفت تا هشت دقيقه بگذاريد سپس آن را بنوشيد. يادآوري اين نكته ضروري است كه چاي سبز مانند چاي سياه لزومي به دم كردن ندارد. چاي سياه و چاي سبز هر دو از گياه واحدي به دست مي آيند. تفاوت در اين است كه براي تهيه چاي سبز برگها را بخار داده، گرد (پودر) مي كنند و سپس آنرا خشك مي كنند ولي براي تهيه چاي سياه ابتدا برگها خشك و سپس تخمير مي شوند و در برخي اوقات مواد و رنگهاي شيميايي به آن اضافه شده و در انتها برشته مي شود، يعني فرآيند بيشتري روي چاي صورت مي گيرد.

ميزان مصرف روزانه:

چاي سبز به عنوان جايگزيني مناسب براي چاي سياه و قهوه توصيه مي شود. نوشيدن روزانه سه ليوان چاي سبز (حاوي سه گرم مواد حل شدني) يا روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ ميلي گرم عصاره استاندارد چاي سبز (عصاره ها بايد حاوي ۸۰ درصد پلي فنلها و ۵۵ درصد اپي گالوكزچين) مفيد است. انواع فرآورده هاي كپسولي و مايع چاي سبز نيز قابل دسترسي اند.

روش نگهداري:

براي تازه و معطر ماندن چاي سبز بهتر است آن را در ظرفي تيره و در محلي تاريك و به دور از نور و رطوبت نگهداري كنيد.

تركيب شيميايي برگ چاي:

مواد متشكله برگ چاي عبارتند از مواد سلولزي، مواد صمغي، دكسترين، پكتين، مواد چربي، مواد مومي، نشاسته، قند، اسيد گاليك، اسيد اگزاليك، كورستين، مواد پروتييني، الياف (فيبر)، مواد معدني، تانن، كافئين يا تئين، تركيبات معطر و دياستاز. بررسيهاي آماري نشان مي دهد در حدود ۸۰ درصد مردم ژاپن چاي سبز مي نوشند به طوري كه بيش از نيمي از آنها روزانه سه فنجان يا بيشتر از آن مصرف مي كنند. نتايج يك بررسي جديد در ژاپن نشان مي دهد كه اگر به طور مرتب چاي سبز بنوشيد، احتمال مرگ ناشي از بيماريهاي قلبي- عروقي ۲۵ درصد كاهش پيدا مي كند. پژوهشگران همچنين از اين مطالعات دريافتند فوايد چاي سبز ظاهرا براي زنان بيشتر است. زناني كه روزانه پنج فنجان يا بيشتر چاي سبز مي نوشيدند در مقايسه با كساني كه يك فنجان يا كمتر مصرف مي كردند ۳۱ درصد كمتر با خطر مرگ در اثر بيماري قلبي روبرو بودند. در نهايت اينكه به دليل خواص فراوان چاي سبز اكنون آن را در بسياري از كشورهاي جهان نه به عنوان يك نوشيدني كه به عنوان يك داروي گياهي مي شناسند و نوشيدن روزانه آن را توصيه مي كنند.