خداوندا! چگونه مايوس باشم از تو!؟

خدايا! همواره در طول زندگي، از لطف و احسانت‌برخوردار بوده‌ام، پس از مرگ هم، لطف خويش از من دريغ مدار.
خدايا! چگونه مايوس باشم از اينكه پس از مرگ هم نگاه لطف و احسان تو بر من خواهد بود، در حالي كه در طول حياتم،
با من جز احسان و نيكي نكرده‌اي.
خدايا! كار مرا آنگونه به سامان برسان كه تو سزاوار آني (نه آن سان كه من در خور آنم).
و با بزرگواريت، به من عنايت كن، بر گناهكاري كه در لجه جهل خويش فرو رفته است.