خواص باقلا در آموزه هاي پزشكي امام رضا (ع)

باقلا به‌عنوان يك محصول گياهي علاوه ‌بر پيشگيري از ابتلا به پوكي استخوان در سالمندان، به كنترل ميزان فشار خون به ‌ويژه در افراد مبتلا به فشار خون بالا، كمك كرده و براي درمان اختلال‌هاي كليه و دستگاه گوارش و بهبود بيماري نقرس فوايد زيادي دارد.
در مآخذ روايي اهل بيت عليهم السلام براي باقلا خواص اعجاب آوري نقل شده است. در روايات ضمن آنكه باقلا به عنوان خوراك حضرت عيسي دانسته شده، از آن به عنوان ماده اي كه بيماري زدا است ياد شده و براي استحكام بنيه و توان بدن مفيد شمرده شده است.(1)

مطابق تحقيقات دانشمندان مصرف باقلا در وعده‌هاي غذايي يا ميان‌وعده‌ها در طول هفته بهترين روش براي پيشگيري از ابتلا به برخي از سرطان‌ها از جمله سرطان مري، معده و ... است و چون حاوي فسفر قابل توجهي است، براي گروه سني كودكان، تقويت كننده مناسبي از لحاظ بهره هوشي است. از اين رو از امام رضا (ع) و ساير ائمه (ع) روايت شده كه باقلا را با پوست سبزش بخوريد كه موجب تقويت و دباغى معده مى ‏شود و يا فرموده اند: خوردن باقلا هيچ بيمارى و مرضى نمى ‏آورد، بلكه شفادهنده است. (2)

علاوه بر پروتئين و فسفر، باقلا حاوي مقدار متوسطي آهن و روي است و در طب سنتي از آن به منظور درمان سرفه هاي خشك، تميز كردن دستگاه گوارشي، روماتيسم و حتي ميگرن استفاده مي شود. در صورتي كه باقلا با پوست مصرف شود مقدار بسيار قابل توجهي فيبر وارد بدن مي كند كه مي تواند در كاهش چربي هاي خون و درمان يبوست موثر باشد. -.

يكي از راه هاي داشتن خون سالم كمك به توليد خون خوب و تازه در بدن است. باقلي اين كار را در بدن ما انجام مي دهد. امام رضا (ع) مصرف باقلا را براي استخوان سازي و تصفيه خون سفارش كرده و مي فرمايد: أكلُ الباقِلّى يُمَخِّخُ السّاقَينِ ، ويُوَلِّدُ الدَّمَ الطَّرِيَّ ؛ خوردن باقلا ، مغز استخوان‏هاى ساق پا را استحكام مى‏بخشد و خون تازه توليد مى‏كند .(3)

مواد نشاسته ‏اى باقلا از ساير حبوبات كمتر است و در عوض مواد سفيدهاى آن زيادتر مى ‏باشد و از اين جهت قدرت غذايى و نيروبخشى آن زياد است. و به علت داشتن كلسيم و آهن و ويتامين‏هاى «آ» و «ب» و «ث» باعث تقويت قواى مغزى و افزايش هموگلوبين خون و نيروى عقلى مى ‏شود. از همين رو است كه امام رضا (ع) مي فرمايد: باقلا توان مغز را افزون مي كند.(4)

پانوشتها:

1. المحاسن : ج 2 ص 309 ح 2027
2. بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 266 ، حديث 4 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 422
3. الكافي ، جلد 6 ، صفحه 344 ، حديث 2
4. الكافى : ج 6 ص 344 ح 2، مكارم الاخلاق : ج 1 ص 397 ح 1347