كسى كه نماز نخواند جايگاهش در بهشت است يا جهنّم؟

در اين زمينه، تنها نگاهى گذرا به آيات قرآن مى اندازيم:
انسان بى نماز، چگونه ادعاى پاكى مى كند؟ در حالى كه نماز ياد خداست (طه، 14) و هر كه از ياد خدا روى گرداند، زندگى تنگ و سختى خواهد داشت و در قيامت نابينا محشور خواهد شد (طه، 124) و در قيامت، آن گاه كه بهشتيان از گنه كاران مى پرسند: چه چيز شما را به دوزخ فرستاد؟ مى گويند: ما از نمازگزاران نبوديم(مدثر،40ـ 43) چون اگر نماز مى خواندند، نماز آنها را به ياد خدا انداخته، از فحشا و منكر نهى مى كرد (عنكبوت، 45). پس دورى از نماز، علاوه بر اين كه خود، گناه بزرگى است، مقدمه گناهان ديگر و سختى و تنگ دستى و تاريكى دل است و به ياد خدا بودن، موجب آرامش قلب هاست (رعد، 28).[1]


[1]. ر.ك: همان، ج16، ص283 ـ 294; سيدحسين موسوى راد لاهيجى، نماز از ديدگاه قرآن و حديث.