معجزه خاتم

حرا، لحظه هاي شكوهمندي را به تماشا نشسته است.

آسمان به فرش نزديك شده است تا اوج روح فرشيان
را با مقياس هاي آسماني بسنجد و ناتوان است
و «اقرا بسم ربك...»زمين را مي لرزاند.

محمّد صلي الله عليه و آله اينك تنها امين زميني ها نيست؛
او امين آسمانيان شده است. او امين خداوند است و اين بار، امانت،
آيه هاي روشن وحي است و صاحبان امانت، آن سوي حرا.

و محمّد بايد از كوه سرازير شود و به سمت آنان بشتابد.
بايد آنها را نيز در اين معجزه سهيم كند.
او «رحمة للعالمين» است.

امين خدا از كوه پايين مي آيد و خداوند، از جلوه ذات خود بر
روي زمين، مي بالد به فرشتگان و از پنجره هاي آسمان، عرشيان، سرك
مي كشند تا بار رسالت را بر روي دوش خيرالمرسلين ببيند.

و امين خدا با گام هاي استوار، به سمت خانه در حركت است .
عطر آيه هاي روشن آسمان بر لبانش جاري است.
قلبش از معارف آسمان و زمين آكنده است.

روحش از پله هاي آسمان بالا رفته است و درجه هاي روشن نور
را بي پروا از زير گام هايش مي گذراند.

عظمت انسان مشهود است بر اهل آسمان و زمين.
روشني، تازه تولد يافته است در كوچه پس كوچه هاي داغ مكّه
و آيه ها از زبان انسان، آهنگ ديگري دارد؛

آهنگ عبوديت، آهنگِ «وحده لا اله الا هو»، «قولو لا اله الا الله تفلحوا».
و گويي زمين است كه مبعوث شده است و بار آسمان اينك بر دوش زمين است.
زمين، استوار، آسمان را بر دوش دارد.

زمين، مركز ثقل آفرينش است و محمّد صلي الله عليه و آله ، معجزه خاتم.
أللّهُمّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.